Ik heb een beetje een dubbel gevoel aan de verjaardag van de Nintendo 64 overgehouden de afgelopen dagen. Aan de ene kant natuurlijk het gevoel van 'is het alweer zo lang geleden', aan de andere kant een gevoel van 'wat is dat nog kort geleden'. De grafische power die ik vorige week op de Tokyo Game Show zag op de PlayStation3, vergelijk dat eens met de Nintendo 64.
Wat is er de afgelopen 10 jaar allemaal wel niet gebeurd in dit wereldje en wat staat er ons dan nog in godsnaam te wachten?
Neemt niet weg dat de Nintendo 64 een uitstekende console is geweest. Kwaliteit over kwantiteit zullen we maar zeggen, mede dankzij Rare met heftige titels als Banjo Kazooie. Andere titels die in mij opkomen zijn Turok, Mario Kart, Goldeneye, Starfox en natuurlijk het beste spel allertijden, Super Mario 64. What did I just say? Happy birthday.
10 jaar Nintendo 64
-
Fonzi
Damn zoveel herinneringen. Wave Race 64 heb ik gewoon kapot gespeeld, net als 1080 trouwens. Turok was op dat moment ook echt goed, net zoals Golden Eye natuurlijk. Ben absoluut geen FPS fan maar heb ook beide games heel veel gespeeld. Rare was schitterend op dat moment: Diddy Kong Racing heb ik meer gespeeld dan MK, Blast Corps, Jet Force Gemini... En dan Nintendo zelf: Zelda, Pilotwings, Star Fox... heel wat franchises op de Cube hebben nooit meer die kwaliteit gehaald. Jammer dat ik 'm verkocht heb maar ik hoop een aantal games terug te kunnen spelen op de Virtual COnsole van de Wii.
voor mij waren mario 64 en Starfox de titels die de aankoop van deze console rechtvaardigden. maar ik kan niet ontkennen dat vanwege de weinige steun van 3rd parties ik in die tijd vooral ben overgestapt naar de playstation. Daarbij was die analoge stick alleen goed voor 3d adventures waardoor veel games gewoon niet goed werkten.
Keep on Dreaming
-
Gameholic
HB N64 
Tja de N64 is voor mij toch de meest toffe console van dat tijdperk. Ik had wel een PSX maar daar speelde ik echt alleen de beat em ups en MGS op zeg maar.
De N64 was voor mij fantastische console met Wave Race (ook helemaal kapot gespeeld), 1080 (deze zag er toendertijd echt slick uit),Mario 64, Zelda OOT, Fzero X, Goldeneye, Perfect Dark, Banjo-Kazooie, Conker Bad Fur Day (nog 220 gulden voor betaald!), SW Roque Squadron, Blast Corps, Mario Tennis, Mario Golf, Starfox 64 etc.
Kortom, zo veel toppers dat ikzelf zoiets heb van; oke de PSX was de 'winnaar' maar de N64 had gewoon titels die wel zo tof en uniek waren dat je alleen met apparaat al voldoende had. Maar dat principe geldt voor menig andere consoles.
Mooie herinneringen heb ik er wel aan!
Tja de N64 is voor mij toch de meest toffe console van dat tijdperk. Ik had wel een PSX maar daar speelde ik echt alleen de beat em ups en MGS op zeg maar.
De N64 was voor mij fantastische console met Wave Race (ook helemaal kapot gespeeld), 1080 (deze zag er toendertijd echt slick uit),Mario 64, Zelda OOT, Fzero X, Goldeneye, Perfect Dark, Banjo-Kazooie, Conker Bad Fur Day (nog 220 gulden voor betaald!), SW Roque Squadron, Blast Corps, Mario Tennis, Mario Golf, Starfox 64 etc.
Kortom, zo veel toppers dat ikzelf zoiets heb van; oke de PSX was de 'winnaar' maar de N64 had gewoon titels die wel zo tof en uniek waren dat je alleen met apparaat al voldoende had. Maar dat principe geldt voor menig andere consoles.
Mooie herinneringen heb ik er wel aan!
-
MajorTom
Aah de N64, echt een leuke console...
Ik maakte voor het eerst kennis met de N64 toen ik als klein jongetje bij de intertoys stond. Mario 64 was speelbaar en ik was er helemaal weg van. Daar ging mijn spaarvarken, maar voor een goed doel!
Ik ben gelijk samen met mijn broer gaan sparen voor de N64.
Superveel Golden Eye en Perfect Dark multiplayer sessies gespeeld.
Games waren wel duur, zoals PD was iets van 180 gulden...
Ik maakte voor het eerst kennis met de N64 toen ik als klein jongetje bij de intertoys stond. Mario 64 was speelbaar en ik was er helemaal weg van. Daar ging mijn spaarvarken, maar voor een goed doel!
Ik ben gelijk samen met mijn broer gaan sparen voor de N64.
Superveel Golden Eye en Perfect Dark multiplayer sessies gespeeld.
Games waren wel duur, zoals PD was iets van 180 gulden...
-
R-Type
Ik vond het een beetje een akelige machine.
De hype was immens, ik dacht ook dat de machine ver boven de Saturn en PSX zou uitsteken. Het was tenslotte Nintendo, en het was 64bit. Dat het carts gebruikte zag ik toen nog als voordeel; wist ik veel hoeveel ruimte een CD had en bovendien die krassen toch heel snel? De propaganda van KI arcade hielp ook goed mee; dit zag er stukken beter uit dan MK en het draaide zogenaamd op de 'ultra 64'. Niets was minder waar, die KI draaide op midway hardware en een HDD. De xx megabit N64 cart versie was ranzig gestript.
Anyway, 1996: De Japanse N64 stond in de winkel en ik was heel benieuwd. Mario was geweldig, ook al ging ik 100x dood door irritante sprongetjes. Het leek op grafische perfectie, vooral met Bowser. Later zag ik dat dit spel gewoon niet de funfactor van SMB3 had. Het is eigenlijk een goal based sandbox game vol met minigames. Waverace boeide me wat minder en de rest boeide me ook niet zo. Vooral de gameplay van 3d shooters vond ik behelpen met de gele buttons. Langzaam werd het voor mij duidelijk; de PSX kreeg veel meer games en zag niet eens zozeer lelijker uit. Waarom die wegdoen voor een N64? Zo heb ik de machine dus nooit gekocht. Waar waren de vette beat em ups, vette RPG's? Vette racers? Lightgun games? Het leunde voor mij te veel op FPS en adventure platformers. Overigens waren deze 2 genres ongeevenaard. Alleen een Ape Escape PSX komt in de buurt bij de gemiddelde N64 platformer. En Quake en Duke op de saturn waren leuke console FPS als je geen N64 had.
Starfox was echt heerluuuukk btw... beste N64 game, no contest.
Het is natuurlijk ook de console geweest waarmee Nintendo definitief zijn marktleiderschap heeft verloren, tegen het Sony met een immense headstart en tijdelijke monopoly dankzij een zwak Sega. Op hardhandige wijze werd duidelijk dat gamen niet meer hetzelfde was; het was niet meer uitsluitend voor de hardcore en kinderen (de typische nintendo genres legden het af tegen de FF, MGS, GT en FIFA games). Want hoewel ik geen fan van het apparaat ben; de N64 vind ik qua software WEL hardcore.
Sterke punten:
-Introduceerde 4 controller ports.
-veel multiplayer titels
-er was niet veel maar wat er was waren exclusives.
De hype was immens, ik dacht ook dat de machine ver boven de Saturn en PSX zou uitsteken. Het was tenslotte Nintendo, en het was 64bit. Dat het carts gebruikte zag ik toen nog als voordeel; wist ik veel hoeveel ruimte een CD had en bovendien die krassen toch heel snel? De propaganda van KI arcade hielp ook goed mee; dit zag er stukken beter uit dan MK en het draaide zogenaamd op de 'ultra 64'. Niets was minder waar, die KI draaide op midway hardware en een HDD. De xx megabit N64 cart versie was ranzig gestript.
Anyway, 1996: De Japanse N64 stond in de winkel en ik was heel benieuwd. Mario was geweldig, ook al ging ik 100x dood door irritante sprongetjes. Het leek op grafische perfectie, vooral met Bowser. Later zag ik dat dit spel gewoon niet de funfactor van SMB3 had. Het is eigenlijk een goal based sandbox game vol met minigames. Waverace boeide me wat minder en de rest boeide me ook niet zo. Vooral de gameplay van 3d shooters vond ik behelpen met de gele buttons. Langzaam werd het voor mij duidelijk; de PSX kreeg veel meer games en zag niet eens zozeer lelijker uit. Waarom die wegdoen voor een N64? Zo heb ik de machine dus nooit gekocht. Waar waren de vette beat em ups, vette RPG's? Vette racers? Lightgun games? Het leunde voor mij te veel op FPS en adventure platformers. Overigens waren deze 2 genres ongeevenaard. Alleen een Ape Escape PSX komt in de buurt bij de gemiddelde N64 platformer. En Quake en Duke op de saturn waren leuke console FPS als je geen N64 had.
Starfox was echt heerluuuukk btw... beste N64 game, no contest.
Het is natuurlijk ook de console geweest waarmee Nintendo definitief zijn marktleiderschap heeft verloren, tegen het Sony met een immense headstart en tijdelijke monopoly dankzij een zwak Sega. Op hardhandige wijze werd duidelijk dat gamen niet meer hetzelfde was; het was niet meer uitsluitend voor de hardcore en kinderen (de typische nintendo genres legden het af tegen de FF, MGS, GT en FIFA games). Want hoewel ik geen fan van het apparaat ben; de N64 vind ik qua software WEL hardcore.
Sterke punten:
-Introduceerde 4 controller ports.
-veel multiplayer titels
-er was niet veel maar wat er was waren exclusives.
-
Gameholic
Zo ik heb net even door Lylat Wars (JPN) geen gerushed... Wat is dit nog een dijk van de game. Je went binnen no-time aan de graphics en er zit nog zeker wel een bepaalde schoonheid/kunst in de game qua kleuropbouw en effecten.
Dit is niet te vergelijken met die Starfox meuk op de Cube.
Ook nog even 1080 gespeeld... Ook hier weer hetzelfde verhaal; 1080 Avalanche op de Cube kan er niet aan tippen helaas. Ook hier zijn de graphics nog wel redelijk goed te pruimen.
Dit is niet te vergelijken met die Starfox meuk op de Cube.
Ook nog even 1080 gespeeld... Ook hier weer hetzelfde verhaal; 1080 Avalanche op de Cube kan er niet aan tippen helaas. Ook hier zijn de graphics nog wel redelijk goed te pruimen.
-
Gameholic
die een perfecte aanvulling is voor mijn collectie.