Vergeleken met Tomonobu Itagaki is iedereen een sukkel. Een man die de best verkrijgbare plasmaschermen zonder pardoes in de hoek zet en alleen maar wil werken met CRT schermen. Zo zijn de games die hij maakt bedoeld er uit te zien, en zo testen wij deze dus ook. Vergelijk dat maar eens met een niet nader te noemen Nederlands bedrijf, waar op kantoor de RGB kabel in de verkeerde port van de TV zat. Sukkels. De strijd der 3D fighters is sinds vandaag definitief afgelopen.
Dead or Alive 4 onderstreept maar weer eens het talent van de beste man. Geen enkele videogame, op welke console dan ook, komt in de buurt van deze grafische pracht en praal. Daarnaast komt geen enkele 3D fighter in de buurt van de speelbaarheid van deze game. Het optiemenu is daarin veelzeggend. Normal, Hard en Very Hard. Niks Easy, gewoon moeite doen voor een game, zoals ik al aangaf in mijn laatste column op Gamez.nl. Deze game onderstreept bovendien nog maar eens de kansloze missie die Soul Calibur 3 heet. Naar de uitverkoopbak ermee.
Het is zeldzaam dat je met buttonbashen niet ver komt in een 3D fighter. Alleen Virtua Fighter 4 zal hier een uitzondering op zijn, maar ook deze game wordt maar door een selecte groep op de juiste manier gewaardeerd. Ik ben overigens totaal geen fan meer van Virtua Fighter, maar ik kan er wel inkomen waarom dat selecte gezelschap het een geweldige game vindt.
Dead or Alive 4 doet naar mijn mening echter overal nog even een schepje bovenop. De interactie met de levels is fenomenaal, de gameplay is nog moeilijker en scherper afgesteld en de diversiteit van characters is ook uitmuntend. Toch is Dead or Alive 4 geen tijdloze klassieker. Dit komt doordat de massa alweer zit te wachten op de volgende Tekken. Spreek een willekeurig persoon aan op straat en deze zal negen van de tien keer Tekken antwoorden op de vraag welk vechtspel zij kennen. Walgelijk. Hou er nou toch eens mee op deze rommel te kopen mensen. Ik wil niet eens weten hoe heftig Ninja Gaiden 2 en Team Ninja’s andere projecten eruit zullen komen te zien. Itagaki is de man, de rest kan met een kaasschaaf in de hoek gaan zitten. Als je in het bezit bent van een Xbox360 en het dan nog in je hoofd haalt dit spel niet aan te schaffen, mag je er trouwens wat mij betreft met een triangel rustig naast gaan zitten.
