Zoals jullie wel zullen weten heeft de PU een site naast het blad wat werkelijk nergens over gaat maar goed dat terzijde. Op deze website plaatsen redactieleden af en toe een soort weblog die helemaal nergens over gaat en het respect voor de lezer is ver te zoeken. Het is voor mij onbegrijpelijk dat deze figuren en vooral onderstaande weg kunnen komen met dergelijk taalgebruik, zowel op papier als op televisie. Kanker dit, kanker dat, en iedereen accepteerd het maar, sterker nog hij komt op het NOS journaal als zogenaamde deskundige. Onderstaand weblog heb ik gekopieerd van Powerweb en ik plaats dit omdat ik vind dat je als journalist, zeker met een doelgroep als de PU, een stukje verantwoordelijkheid hebt. Deze mensen moeten zich doodschamen.
Soms heb je van die dagen dat je beter in bed kunt blijven liggen, soms heb je van die weken en bij mij duurt het nu al een maand. Het begon een paar weken terug toen mijn stiefvader overleed, een week later volgde een vriendin van vroeger en een paar dagen later werd ik ’s nachts gebeld dat er was ingebroken bij Blammo. Alles weg. Debugs, games, computers, de hele kankerzooi meegenomen. Maar het wordt erger. Het zesde seizoen van The Sopranos valt verschrikkelijk tegen, mijn auto is kapot en ik heb een soort van infectie opgelopen waardoor ik eruit zie als een bejaarde aidspatient.
Door al dit gezeik heb ik de deadline natuurlijk niet eens opgemerkt toen die met een noodgang voorbij kwam suizen en zodoende zit ik nu tot in de kleine uurtjes te schrijven aan reviews van games die ik liever nooit gepeeld had.
Soms kan ik me echt verheugen op een review maar soms zijn games zo nietszeggend, oninspirerend en saai dat ze beter nooit gemaakt hadden kunnen worden. De uitgever natuurlijk weer laaiend enthousiast in een of ander kut persbericht waarin wordt gebazeld over een grensverleggende prestatie terwijl die game echt zo ongelofelijk tergend takke tyfus saai is dat zelfs mijn buurjongetje van 10 (die alles vet vind) na 30 seconden begon te zeuren over een ander spel.
En weet je wat nou echt bizar is. Dat ik de gejatte shit van laatst gewoon op een veilingsite zie staan en de 20 jarige politieknul in ons wijkbureau voor geen ene meter geinteresseerd is om er iets aan te doen. En dan vragen een paar zeikerds zich af waarom de mensheid massaal San Andreas speelt en die lamzakken met een kettingzaag in een bloederige pudding verandert. Ik hoorde het laatst nog op die tentoonstelling in het stedelijk: “zoveel geweld, dat is toch niet gezondâ€. Nou, Ik vind dat heel gezond! Je moet toch wat. Godverdomme.
Link naar artikel (met mijn korte reactie, want anoniem klagen over iemand is ook niet netjes) : http://weblog.powerweb.nl/2006/03/je_moet_toch_wa.html
.
