Ik denk dat de meeste vrouwen bij het woord arcade (na enige uitleg) denken aan een zweterige mancave vol met autistisch ingestelde buttonbashers met hun volle concentratie gericht op schermen en bewegende beelden.
Logisch aan de ene kant, hocus pocus hell where's the focus aan de andere kant.
Hoe leg je een vrouw uit dat haar high tea parties gevoelsmatig hetzelfde effect hebben als onze Nozomi meetings. Verschillende hormonen veroorzaken toch gelijke gevoelens en worden gevoed door ee gemeenschappelijke deler van de groep. In een breder perspectief kun je stellen dat het toch hetzelfde bloed is in de aderen dat ons doet vergaderen...
Ik had een meisje tot een jaar geleden die er helemaal niks van begreep. Gamen in zn algemeen was een nono en zelfs de schoonheid van een welriekende goeduitziende AES shell kon haar niet bekoren. Mn eerste cab moest jaren in Japan blijven aangezien er geen plek zou zijn in huis terwijl we een zolder hadden (en ik nog steeds heb
) waar 4 Daytona's elkaar warm kunnen houden. De onvolprezen Japanse kunstzinnigheid van een Cave-shooter op een getate flatscreen, het aanzwengelen van een SFC game omdat er nu eenmaal Japanse texten in voorkomen, een SF 4 toernooitje om 23 uur savonds... Hell no!Even voor Pasen 2012, vrije dag genomen. De NNC (*bestelling was uiteraard in overleg met madame*) werd op een pallet naar binnen gereden via de achterdeur. Christine Le Duc mailt me nog vaak of ik toch niet met die geile blik van toen in haar magazine wil verschijnen. Schoonmaken dat ding, verpakking goed wegwerken en wachten op de reactie bij thuiskomst. Beter had ik mezelf in de verpakking van de cab gerold en direct bij het grofvuil gaan staan. "Wat is ie groot", ik zeg dat weet je toch (...) "waar komt ie te staan, toch niet op zolder?" Neuh..... Weg blijheid, euforie en gevoel van geluk.
Twee dagen daarna stond ze op zolder te pronken met een warme Sega belly. Zeven maanden later de andere voor een koude voordeur.
Conclusie: echte liefde overwint alles!
Amen
Ze mag wel blijven trwns 
