The following takes place between 5 a.m. and 6 a.m.
Ik heb zojuist nog eens de in Japan geschreven updates een beetje doorgebladerd.
Voor het eerst sinds ik terug ben heb ik mij er aan gewaagd, net zoals het beluisteren van muziek die ik in Japan heb geluisterd. Het laatste beetje gel uit de Japanse tube is op, dus qua geurherkenning heb ik alleen nog mijn luchtje van Issey Miyaki. Geurherkenning is voor mij zonder twijfel het sterkste hulpmiddel om tastbare zaken te herinneren. Belachelijke en nutteloze zaken zoals hoe ik mijn lenzen uitdeed in het bakje wat op de koelkast lag. Een koelkast bestickert met Sonic en een met plakband bij elkaar gehouden concertkaartje van Fantômas. Zo heb ik nog steeds het flesje van 2003 bewaard met nog een klein laagje, zodat ik die tijd altijd nog eens voor me kan halen. Misschien doet geur nog wel meer als foto’s, gek is dat toch. Ik zei het vandaag nog tegen mijn broer tijdens het kijken van de briljante serie ‘24’. Op zijn toilet hangt een compilatie onze familie en die van mijn lieve schoonzus en haar familie. Hoe moet een kind dat nu opgroeit nou straks een compilatie gaan maken van oude herinneringen met de doorbraak van de digitale camera? Oude foto’s uit begin jaren tachtig doen toch veel meer dan een plaatje op een beeldscherm, zou je zeggen. En dat terwijl je het moment dat de foto werd genomen negen van de tien keer niet eens meer duidelijk voor de geest kan halen. Laat staan met welk kansloos toestel het wel niet geschoten moet zijn.
Mijn klasgenoten hebben er ook last van, heimwee. Heimwee naar een continent met beter weer en beter eten, waar je ook bent. Vorig jaar was zonder enige twijfel het mooiste jaar uit mijn leven en ik durf mijn hand in het vuur te steken dat dit bij negen van de tien medestudenten ook het geval geweest zal zijn. Leuk om als vrienden en kennissen te horen, dat de beste tijd die iemand heeft gehad zo ver mogelijk bij hen vandaan was. Mensen die terug zijn gekomen denken nu wel dat ze weer in het oude verhaaltje vallen en in de oude routine, maar niets is minder waar. Het zijn de kleine dingetjes die het doen.
Ik zie veel voordelen in het nieuwe dieptepunt van de huidige Nederlandse politiek.Van tante Rita moet en zal overal op straat Nederlands gesproken moeten worden. Lekker rustig dus in het vliegtuig voortaan, want toeristen hebben geen trek in een prent van oom agent. 2006 schijnt dan ook het jaar van de gebarentaal te worden. Of wartaal, ik weet het ook niet meer. Het zou handig zijn als sommige politici eens zelf die bloemkool uit de keel zouden halen. Zou een stuk makkelijker te volgen zijn op TV, stelletje allochtonen in die Tweede Kamer. Daar versta je als normale burger toch ook niks meer van tegenwoordig. ‘Zonder enig idee het hoog in de bol hebben’. Misschien een mooi nieuw spreekwoord of anders wel slogan voor een politieke partij. Ik zou het wel weten als ik het even niet meer zou weten als nietswetende politicus. ‘What would Jack Bauer do?’
Ken
[main update:] Japanse herinneringen
-
Gungrave
Je blijft leuke stukjes schrijven, keer op keer. Erg leuk stukje, hoewel ik het gevoel graag met je wil delen moet ik echt een aantal jaar nog wachten voor ikzelf misschien naar Japan toe kan op vakantie of evt. voor studie.
Even een vraagje; je bent dus in 2003, 2004 en in 2005 gegaan. Was dit allemaal voor studie, of alleen maar 'echte' vakantie? En hoe lang bleef je per keer?
Even een vraagje; je bent dus in 2003, 2004 en in 2005 gegaan. Was dit allemaal voor studie, of alleen maar 'echte' vakantie? En hoe lang bleef je per keer?
Last edited by Gungrave on Thu Jan 26, 2006 22:43, edited 1 time in total.
-
Gungrave
-
ManoRevolver
-
Gungrave
ManoRevolver wrote:Gungrave wrote: hoewel ik het gevoel graag met je wil delen moet ik echt een aantal jaar nog wachten voor ikzelf misschien naar Japan toe kan op vakantie of evt. voor studie
Je avatar en signature doen toch echt denken of je er al ben geweest..
Helaas helaas, zou er erg graag heenwillen maar heb het geld, tijd en zelfs leeftijd nog niet voor. Vandaag wel uit de bieb een boek over Japan meegenomen, tot die tijd probeer ik me daarmee te vermaken
@Ken; eigenlijk niks anders verwacht
R2-2D wrote:Over geuren gesproken, niets brengt bij mij meer vrolijkheid dan de geur van een neo geo aes game. Even de doos opendoen en snif ! Ziek he ?
Dan hebben ik en een vriend van me dezelfde ziekte...
Ik kan me het gevoel van Ken goed voorstellen. Ik heb dat zelfde gevoel steeds als ik een paar dagen naar London ben geweest. Alleen al het feit dat niemand voor dringt bij de metro...