DE CONFRONTATIE EN CONTINUE MAAR
Daar sta je dan met je goeie gedrag bij de douane op Schiphol, terug in Nederland en meteen negen tientjes dokken voor de laptop die je al een half jaar gebruikt. Ach, wie mij een beetje kent zal wel enig idee hebben wat voor heftige stuff er in alle koffers en tassen met veertig kilo overgewicht was gepropt, dus neem maar van mij aan dat ik er nog goed mee ben weggekomen. Sinds ik vorige week ben teruggekomen uit Japan heb ik weinig tot niets van mijn avontuur bekeken. De 7000 foto’s die ik in een jaar heb geschoten zitten nog veilig in de laptop, de Densha de Go serie is nog niet aangeweest en zo vond ik het wel best. Als je een jaar in een land bent geweest wat compleet anders is dan waar je weer terugkeert, is het beter om even te wennen aan het oude leventje en deze te veranderen zoals je jezelf van tevoren hebt voorgenomen. De inspiratie om dan nu eindelijk over Japan en de terugkeer in Nederland te schrijven is de DVD geweest die ik bij de Power Unlimited vond. Vraag me maar niets over de inhoud van het blad zelf want die verdween om begrijpelijke redenen na drie seconden in de prullenbak. Na Seinfeld afgekeken te hebben heb ik dan eindelijk de moed verzameld om door de DVD heen te skippen en beelden te zien van het mooiste land op aarde. Ik ben nu weer terug op dit punt na een hele alinea verwijderd te hebben. Daarin stond wat er allemaal voor blunders en verdraaide feiten er op deze DVD staan, maar laat ik daar nu vooral niet inhoudelijk op ingaan. Ze weten niet beter, moet je dan maar denken…of beter gezegd ‘hopen’.
Van de week kreeg ik de vraag of ik nog een algemeen verslag zou gaan maken over mijn leven in Japan. Ik zou het graag doen, maar ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen of eindigen. Wederom heb ik een heel stuk verwijderd. Elke letter, ieder woord, iedere zin…het heeft gewoon zoveel meer waarde nu ik terug ben. Toen ik in Tokyo zat schreef ik eigenlijk maar wat, zonder er eigenlijk teveel bij na te denken. Het was niet meer dan normaal geworden, ik wist bijna niet meer anders dan dat ik er al jaren zat en nu lijkt het net of ik een weekje ben geweest. Tien maanden voorbij in een zucht, alsof het allemaal maar niets is. Deze confrontatie is niet relaxed kan ik jullie vertellen en het zal nog wel even duren voor ik alle foto’s er bij pak en eerder gemaakte DVD’s uit 2003 weer eens zal bekijken. Ik hoop maar dat de komende maanden net zo snel voorbij zullen gaan als in 2005, zodat ik dan weer op m’n gemak sushi van de band kan pakken en een halve liter Asahi ‘biru’ naar binnen kan tanken. Laat deze site dan maar een soort therapeutische werking hebben, een plek waar ik mijn bevindingen en mijn hedendaagse frustraties en ergernissen op kwijt kan.
Ik kreeg net een mailtje binnen van de aanvoerder van het voetbalteam in Tokyo. Elke dinsdag trainde ik met een groepje Nederlanders, Belgen en Italianen van ambassades in de duurste voetbalkooi ter wereld. Hij is ook terug in Nederland, maar zal in tegenstelling tot ondergetekende niet snel meer voor een langere periode teruggaan, maar in Nederland blijven werken. Wie ben ik dan nog om te klagen, na zo’n waanzinnig jaar met zoveel bizarre ervaringen. Ik heb met de grootste iconen uit de videogamecultuur gesproken, heb de E3 en de Tokyo Game Show meegemaakt en heb de gekste concerten in de kleinste zaaltjes gehoord en tot diep in de nacht aan de Witte Rus gezeten in de Mother Bar. De planning is dat ik volgend jaar wederom een periode in Japan zal verblijven. Ik zal dan voor mijn studie nog enkele maanden in Japan ‘moeten’ verblijven. Je weet echter maar nooit hoe het in het leven zal gaan, dus pin me er niet op vast. Wat ik echter wel zeker weet is dat we gewoon blijven doorknallen op Nozomi met artikelen, foto’s uit Japan, specials en natuurlijk het forum. Er zitten bovendien echt fucking coole specials aan te komen op Gamez.nl en bovendien zal ergens volgend jaar vanuit Japan het dak er wederom keihard afvliegen.
Ken
[main update: artikel] De Confrontatie en Continue maar
[main update: artikel] De Confrontatie en Continue maar
Last edited by Ken on Tue Jan 31, 2006 20:18, edited 1 time in total.
-
Gungrave
-
MajorTom
-
BDT
Of Japan nou echt zo relaxed is voor de gewone werkende man vraag ik me echt af na het horen van een bericht op de radio vandaag. Er zouden ieder jaar 33.000 mensen zelfmoord plegen! Dat is echt veel imo. Ik ga zelf ieder jaar, en soms 2 maal, naar London omdat ik het daar super tof vind en na een paar dagen helemaal tot rust kom. Niemand dringt voor bij de metro etc, dan kun je in NL wel vergeten. Hoe dan ook ik kan je gevoel zeker begrijpen Ken.
-
ManoRevolver