Games te moeilijk of te makkelijk?

R-Type · Post by **R-Type** » Tue Aug 15, 2006 17:34

Met verbazing lees ik de reviews van zogenaamde 'gamesites' over oa SF2 Hyper Fighting. Ze zijn het allemaal roerend met elkaar eens (kinderstemmetje:) deze game is veeeel te moeilijk!. Wat is op met dat? De AI is ongewijzigd sinds 1991, klaagde men toen ook al steen en been? Of zaten de meeste van die zogenaamde experts toen nog in de luier en zijn ze opgegroeid met Tekken 3 die je makkelijk met 1 credit en wat gemash uitspeeld?

Hetzelfde gold voor Ninja Gaiden en Devil May Cry 3; games die mijns inziens oude tijden deden herleven door een lekkere moeilijkheidsgraad, maar waar veel mensen toch om beginnen te huilen, of de game zelfs links laten liggen. DMC3 heb ik met veel plezier uitgespeeld, soms een level 10x opnieuw omdat ik een boss niet kon doden... ik vind het wel best.

Wat is er mis met een beetje uitdaging?

Ok, soms gaat het te ver; neem de SNK bosses. Maar over het algemeen mag het voor mij allemaal wel wat moeilijker hoor. Helemaal tegenwoordig met al die mogelijkheden om te saven etcetera. Veel RPG's heb ik uitgespeeld zonder dat ik echt in de problemen geraakte, je hand word als het ware vastgehouden. Dragon Quest VIII ging weer een beetje naar de klassieke moeilijkheidsgraad en weer kwam het gehuil.

Dus wat vind jij, moeten games relatief makkelijk door te spelen zijn, of mag het allemaal wel wat moeilijker?

Post by **Ken** » Tue Aug 15, 2006 18:26

Tomonobu Itagaki van Team Ninja vertelde me er ook over dat zich irriteerde aan het gejammer dat Japanse gamers steeds makkelijkere games willen en niet meer zoals vroeger echt een uitdaging bij de keel pakken om nooit meer los te laten voordat de game vierkant was uitgespeeld.

En als je zegt dat een Street Fighter spel te moeilijk is kun je het gewoon niet, simpel zat.
Street Fighter heeft veel minder dan inderdaad sommige SNK titels dat je het niet in eigen hand hebt. New Super Mario Bros is een voorbeeld waar het twee kanten op gaat. Soms wandel je door een wereld heen die zo makkelijk is dat je fronsend naar je beeldschermpje zit te kijken en soms is het dan weer best moeilijk voor een Mario game.

Internet heeft een hoop verpest met 'cheats', ik kan dat woord niet meer aanhoren.
Vroeger keek je in de bladen hoe je een fluitje moest halen bij Mario 3 of je belde voor Zelda desnoods de fucking Nintendo hotline. Nu kijk je op gamefaqs en je bent klaar. Moeilijke games staan meestal onderaan de verkooplijst, fact.

DNL · Post by **DNL** » Tue Aug 15, 2006 19:43

Contra 3 en Contra Hard Corps bitches!!!

R-Type · Post by **R-Type** » Tue Aug 15, 2006 21:27

Ik dacht vroeger altijd dat Japanners juist van uitdaging hielden maar als je het zo bekijkt is de JP DMC3 veel makkelijker, evenals de Japanse versies van Contra Hard Corps. Van laatste game had ik de PAL versie, en die was retemoeilijk; 1x geraakt worden was 1x dood. Bij de JP versie kon je per leven 3 hits verdragen.

Aan de andere kant was de JP FF4 wel weer veel moeilijker... inderdaad een oudere titel.

Treasure moet ook genoemd worden; hun games zijn _altijd_ moeilijk, misschien een licentie game als Mcdonalds daargelaten. Van Gunstar Heroes heb ik nog nachtmerries, dat mijn level met die 4 of 5 bosses op rij die je in 1x moest verslaan. Continue = restart level. Radiant en Ikaruga zonder continuen.. geweldig.

Itagaki doet het goed; DoA 4 is de moeilijkste uit de serie. En ik ben er ook beter door geworden. Dankzij die retemoeilijke AI heb ik getraint getraint en getraint op allerlei combo's en reversals en nu speel ik de serie beter en veelzijdiger dan ooit. Uitspelen gaat me nu vrij makkelijk af, al is die laatste baas wel een beetje SNK. Menselijke tegenstand is anders, maar tegen een goeie AI leer je wel de effectieve trucjes gebruiken, en je ontwikkelt vooral variatie in je tactiek.

ruderudie · Post by **ruderudie** » Wed Aug 16, 2006 09:48

Streetfighter is net als bv. skaten: Als je het niet beheerst, de tricks lukken niet dan wordt je door iedereen ingemaakt. Ik speel het zelf al sinds ik een jaar of 8 was en het is nu gewoon onderdeel van je. Je kunt lopen, fietsen, schrijven en streetfighter spelen. Ik durf dan ook te zeggen dat een ieder die mijn ervaring niet heeft genadeloos klop krijgt en dan maakt het niet uit of het sf2, alpha series of capcom vs snk is. Dit geld voor alle 2d beat 'em ups, maar de streetfighter serie speelt natuurlijk zoals hier al gezegd werd, stukken beter dan SNK fighters. Beheersing is alles. SNK fighters zijn relatief stukken moeilijker voor mij, deels omdat ik ze minder goed beheers, maar deels ook omdat de bosses echt te zwak zijn. Ik weet nog wel dat ik fatal fury 2 en art of fighting voor de eerste keren in de arcade deed; ik denk dat ik er wel 15 piek in moest gooien om het uit te spelen, waar ik bij sf2 met 1 of 2 piekies klaar was.

De huidige fighters zijn echt lachwekkend, ik weet nog wel dat ik een keer in de arcade stond met een maat die zich errrrug goed vondt in tekken 3 geloof ik, ikzelf had het misschien 3 keer eerder gedaan. 2 pieken erin, ik pak een of andere zwakke breakdancer, en ik maak mijn maat finaal af door constant op dezelfde 2 knoppen te beuken. Ook soul edge werkt zo, ook al kun je er geen reet van, je kunt je opponent altijd redelijk wat schade toebrengen.

Je kunt zeggen wat je wilt, maar het fighting genre komt het best tot zijn recht met 2d games; games die oefening nodig hebben, beheersing, controle, precisie, timing en doorzettingsvermogen. Zo ook de vroegere 2d platformers, man wat ben ik vaak vooraan in de level opnieuw begonnen; Saven was er niet bij he he.

Zo dat is er weer uit, nu weer verder met tentamens leren en straks misschien een potje virtua coppen om te ontspannen. Want ontspannen met streetfighter is onmogelijk dat weten we; meer spanning dan de doorsnee thriller......

DNL · Post by **DNL** » Wed Aug 16, 2006 11:36

De 8bit en 24bit en 16bit generaties staan voor mij nog altijd bovenaan. Daar kwamen de beste games uit.

Gameholic · Post by **Gameholic** » Wed Aug 16, 2006 11:37

Dat hele Streetfighter verhaal klopt wel. Ik speelde Streetfighter met name vroeger bij een maatje van mij en zelf was ik helemaal into de platform shit a la Sonic op de Megadrive bijv. Ik mis dus die oeroude basis die vele van jullie wel hebben. Nu kan ik tegenwoordig wel een aardig potje SF-en, maar nog niet op dat gewenste hoge niveau. Maar sinds een twee tal jaren speel ik het liefst 2D fighters, terwijl ik daarvoor helemaal dol was op Soul Calibur en Tekken 3 om maar een voorbeeld te noemen. Dus 2D ruleert zeker wel.

Er zijn nog maar weinig games die echte toewijding van je eisen, afgezien van de Team Ninja producten die oa door Ken zijn aangehaald. Het is dan ook een feit dat de hedendaagse gamer niet weken aan een stuk bezig wil zijn met een bepaald level of weet ik veel wat. Dan wordt de game meteen in de kast gesodemieterd. Een maand geleden had ik Gunstar Heroes weer eens aangezet en daar ben ik letterlijk de hele dag mee bezig geweest om die uit te spelen. Fantastisch was het. Dus zo zie je ze nog maar weinig.

Toch zijn er nu nog steeds games, die heel pittig zijn, zoals bijv Ghost Recon Advanced Warfighter (Xbox 360) waar een behoorlijke mate van dedication vereist is. Dan heb ik het over co-op missies over Xbox Live waar je letterlijk uren per avond mee bezig bent. De AI is zeer realistisch, een schot kan dodelijk zijn en de reeks aan objectives is niet de minste. Of over de singeplayer campaign maar te zwijgen (op hard).

d · Post by d » Wed Aug 16, 2006 11:38

Kan meerdere redenen hebben of een combinatie daarvan:
-slechte conversie met lag en verkeerde hit-detectie.
-kut controllers.
-slechte reviewers.
Ik moet toegeven dat ik die claims over te moeilijk ook vreemd vond, maar t'is en blijft het internet.

Mildoe · Post by **Mildoe** » Wed Aug 16, 2006 12:28

ikzelf hou niet zo van die suffe games waar je zo doorheen kan lopen.

Ik heb daarom met deze generatie games ook erg vermaakt met DMC (behalve 2) en Viewtiful Joe 1. Dat zijn wel de games die bij mij kwa moeilijkheid bij zijn gebleven. Toen ik die games had uitgespeeld...echt gewoon ware blijdschap en voldoening

DNL · Post by **DNL** » Wed Aug 16, 2006 12:33

Ik blijf nu tog meer bij de 2d generatie, ik koop vooral snes/sfc op dit moment. Ik vind die games ook meer toegankelijk voor ff snel een half uurtje actie.

R-Type · Post by **R-Type** » Wed Aug 16, 2006 23:30

2D fighters zijn vaak misschien perfect qua moeilijkheidsgraad, toch heeft SC3 ook een zeer lekkere AI (waar weer iedereen masaal overheen viel..) en VF4 tegen de hoger gerankede cpu tegenstanders is ook gewoon een lekker potje brawlen op hoog niveau. Bij laatste game heb je soms het gevoel dat je tegen andere mensen speelt, zo goed is die AI.

DAY · Post by **DAY** » Thu Aug 17, 2006 09:16

Ik zelf heb minder moeite met dat games makkelijker worden. Nu ik wat ouder ben, heb ik gewoon veel minder tijd om een game echt te doorgronden. Daarbij zijn de controls van veel games ook vele malen verveelvoudigd waardoor het leren spelen van een spel al best wat tijd kost, laat staan een game 'masteren' en laat staan dan een moeilijke game echt 'masteren'.

Daarnaast leent 3d zich volgens mij niet echt voor moeilijke games, want de camera zorgt altijd dat je Ã©Ã©n stap te laat bent, waardoor je de controle toch eventjes verliest, al ben je nog zo goed.

Rano · Post by **Rano** » Fri Aug 18, 2006 14:50

Het hangt van het genre af. Bij een fighter is het juist cool om veel energie in 1~3 personages te steken zodat je ze helemaal meester bent. Games zoals, bv. Zelda moet de moeilijkheidsgraad gewoon vermakelijk zijn. Het gaat daar toch meer om het verhaal/beleving dan om de techniek.

Baki · Post by **Baki** » Fri Aug 18, 2006 16:37

@ Rano

Qua fighters ben ik het met je eens. Maar games als Zelda mogen van mij zeker wel pittig zijn. Kijk naar Ocarina. Die was meesterljk mede omdat sommige dungeons gewoon damn hard waren. Kijk ik naar Wind Waker dan was dat gewoon te simpel. Ik fietste...erm vaarde...er zo door heen. Veel te makkelijk imo.

R-Type · Post by **R-Type** » Fri Aug 18, 2006 22:16

Ja Wind Waker was echt te makkelijk. Ware het niet voor de slinkse manier om de speeltijd te rekken door je naar die zinloze charts te laten zoeken en ze ook nog te laten vertalen, dan was de game nÃ³g korter en simpeler geweest. Ocarina heb ik nooit veel gespeeld, alleen Masters Quest en die was toch wel een stuk moeilijker.

Bij Final Fantasy mag het ook wel wat moeilijker, kijk naar FF6 en eerdere FF's, die waren net wat uitdagender dan alle latere releases. De minder commerciele RPG's van Square waren dan wel weer moeilijker; zoals Xenogears of wat dacht je van Romancing Saga. Dat geeft aan dat men zich met de moeilijkheid van commerciele producten toch afstemt op de mainstream. Slim, maar niet leuk voor de doorbijters.

Gelukkig zijn er nog devs als Capcom en Team Ninja die daar soms schijt aan hebben.

Rano · Post by **Rano** » Sat Aug 19, 2006 11:14

Sja, ik kan niet gamen :lol:

Dus voor mij is TWW perfect

DNL · Post by **DNL** » Sat Aug 19, 2006 13:40

Ik vind RPGs eigenlijk niet passen bij "moeilijke" games, omdat je altijd door er veel tijd in te steken kunt levellen.

@ r-type: FF6 is juist 1 van de makkelijkste FFs, vooral door de espers met level bonus. Xenogears vond ik ook vrij makkelijk, maar dit komt waarschijnlijk omdat ik er enorm veel tijd in heb gestoken, omdat het zon fantastische game is.

Moelijke rpg: saga frontier 2. Zelfs met uren levellen en de sterkste wapens is de eindbaas nog een nachtmerrie.

R-Type · Post by **R-Type** » Sat Aug 19, 2006 22:44

RPG's kun je levellen, maar toch zit er wel verschil in difficulties, neem bijvoorbeeld de Japanse FF4. Die is dus wel een stukkie moeilijker dan de Chronicles versie. Meer random encounters bijv.

FF6 word na verloop van tijd wel makkelijk maar ik vind hem de eerste helft toch nog redelijk moeilijk, zoals Atmaweapon en Phunbaba.. Dan kun je ook nog geen Espers gebruiken. De Dungeons vond ik ook niet altijd even makkelijk en de encounter rate lag redelijk hoog.

Xenogears heb ik ook uitgespeeld zonder al te veel problemen maar ik vond hem wel een stuk moeilijker dan bijv FF7 of FF8. Opiomorph + Amphysvena word vaak nog wel gezien als 1 van de moeilijkste boss battles in RPG's. En die heb ik vaak moeten restarten, ook op redelijk hoge levels. De Eindbaas was ook een stuk moeilijker dan bijv een Sephiroth (Supernova kan niet killen.. Ultimate Break wel

).

Saga Frontier 2 is inderdaad tering moeilijk, vooral die 1vs1 battles zijn redelijk pittig. Maar de game kon me niet zo boeien, zo ongeveer halverwege ben ik gestopt.

DNL · Post by **DNL** » Sun Aug 20, 2006 12:53

Ja, saga frontier 1 is toch nog steeds 1 van de favorieten, ook al zijn de battlegraphics niet al te goed.

Trouwens, puzzels in rpgs, zoals lufia, lufia 2 enzo. De moeilijkste zijn te vinden in alundra...meesterlijke game, net via ebay her-kocht haha.

Whitevillage · Post by **Whitevillage** » Mon Aug 21, 2006 11:41

Games zijn ook tegenwoordig makkelijker denk ik omdat veel mensen van tegenwoordig toch liever een game hebben waarvan ze weten dat ze die kunnen uitspelen/winnen. Ze zijn in mijn ogen veel gemakzuchteriger geworden, de mainstream gamer aldus.

De AI van de SF2 games zijn ook niet de makkelijkste (op de GBA versie na, haha). Ze zijn slechts meer oplettender met wat je doet zodat zij kunnen counteren of het je lastig te kunnen maken met projectielen en om druk te zetten. Iets wat niet verkeerd is. Die mensen zijn games als Tekken gewent denk ik naar mijn ervaring van toen ik de eerste Tekkens speelde op de PSX. Tja, niks aan te doen maar om meteen te roepen van dat het te moeilijk is...