Het edge scores topic, en het afkraken van de huidige mags daarin zette me aan het denken. Er is inderdaad enorm veel veranderd, en ik denk dat wij (men die zich hier tegen verzet) gewoon achterlopen, door niet mee te doen. Of toch niet?
Morgen heb ik de eerste 3 jaargangen van de PU verkocht, t ligt maar de schimmelen en ik kan er een leuke som voor krijgen. Ik bladerde ze even door, en toch moet ik zeggen, dat ik het blad destijds wel leuk vond. Stond ook veel Neo enzo in. En ik was het eerste jaargang ook precies de doelgroep; 13 jaar. Het deed me ook denken hoe het blad eigenlijk veranderd is, en dmv wat doordenken, ook de hele gameswereld.
Het blad is echt getransformeerd van een melig puberblaadje tot een downright irritant nepnegerblad. Hieraan kun je zien, dat zij slechts meegaan met de visie van de huidige jeugd, en dus de transformatie van alles waar zij een doelgroep van zijn. Want die jeugd loopt nu ook allemaal met hun mobiles en stuff "bling bling" te doen, en hebben 50 cent als helden dankzij TMF. Dat blad sluit daar nu prima op aan. Kwalijk kun je ze het dus niet eens nemen, die doelgroep is groot en kunnen waarschijnlijk alleen de PU betalen.
Maar het is niet alleen de PU waar ik negatief over ben, wat is er gebeurd met de EGM, met CVG, en noem ze maar op. Ooit top bladen, later en nu niet meer dan wc papier. Edge zag ik de laatste tijd ook met hoge cijfers strooien, iets wat ze nooit deden. Gelukkig koop ik geen magazines meer, het internet geeft genoeg info, en het scheelt ook geld. Hoewel, ik kocht laatst nog wat oude mags, zoals een handvol SSM's en Edges en op zolder bladerde ik door wat oude EGM's (99/2k). Hierin valt het me op dat het échte games bladen zijn, ze hielden zich niet bezig met de laatste dvd films, en al die side rommel die er niet toe doet. Gewoon lekker previews van games, en import coverages. En dan valt het me op dat dit vooral het pre Ps2 en Xbox tijdperk is, waarin de gamesbladen nog deden wat ze moesten doen. En gamen nog niet zo ontzettend mainstream was als nu.
Ach, misschien ben ik wel te oud voor de gamesindustrie (ik ben bijna 25, maar wellicht is dat toch "te oud"). En speel ik daarom vandaag de dag ook meer oude (c.q. retro) dan nieuwe games, als uitvlucht naar leukere tijden (in games opzicht). Ik merk gewoon dat ik niets weet van de commerciele games scene. Ik heb sinds een jaar of 4 nooit meer wat jan modaal hier in de buurt heeft dus meepraten kan ik al lang niet meer; hoor ik ze over de nieuwe GTA, NFSU, True Crime en Mafia praten, ik heb die games niet. Ja ik ken ze wel, en het enige dat ik er van weet is dat het er niet uitziet, niet lekker speelt en vol met bugs zit maar wel stereotype geweld en ja hoor, weer die bling bling gebruikt. Begin ik over Tekken, GT, MGS en SC (voor mij is dit al hartstikke mainstream), kennen ze het niet, of het boeit ze niet; dit waren voorheen toch dé verkoop toppers waar iedereen het over had? Loop ik achter ofzo? Zien ze me wel eens retro spelen "dit is toch veel te oud?" beetje lacherig doen. Want ja, PU Propageert dat he, met minpunten als "Lijkt op een MD game". Wat maakt het nu uit of een game oud is, zolang je fun hebt?
Tip ik een maat van me om onimusha 3 ofzo te kopen, waar komt ie mee thuis? Die Hard Vendetta.. tja dat zag er gewelddadiger uit.. 1 ding is zeker, ik ben niet blijven steken en de gamesbizz goes down the drain.
Visie gamesbizz; down the drain of loop ik gewoon achter?
-
Gameholic
Ik zie wel wat van mezelf terug in je verhaal...
Ik ben 24 en merk ook dat ik steeds meer terug begin te grijpen naar de oudere games en veel van de nieuwe shit mij niet echt meer boeit, op een enkele titel na. Voor mij is de tijd een beetje stil blijven staan na de Dreamcast. Heel veel games na 2001 hebben mij niet echt meer kunnen boeien zoals dat wel het geval was bij de DC, N64 and so on. Begrijp me niet verkeerd, een nieuwe Ghost Recon op de 360 is voor mij ook een musthave maar uiteindelijk blijf je toch terug grijpen naar de 'simpele' meer arcade/retro achtige games. Als ik thuis shmups speel en vrienden van mij komen over de vloer, dan kunnen zij niet begrijpen dat ik dit soort games nog speel, want dat deed je toch alleen in de NES/SNES dagen? Gelukkig is iedereen nog wel in voor een potje Virtua Cop 2, HOTD2, Confidential Mission als ze over de vloer komen
En wat je zegt R-Type: "Wat maakt het nu uit of een game oud is, zolang je fun hebt" daar ben ik het dan ook helemaal mee eens. Weet je hoe vet Streets of Rage 1,2 of 3 met een maat is? Daar beleef ik net zoveel plezier aan als een potje Soul Calibur om maar eens een voorbeeld te noemen.
Concluderend kan ik zeggen dat de gamesindustrie gewoon erg commercieel is geworden en dat zie je aan de nieuwe games die uitgebracht worden (AssFather, NFS etc). Die nieuwe games spreken ons (de midden twintigers bijv) dan ook niet aan gezien het feit dat ze in onze ogen pure bagger zijn en niet kunnen tippen aan de games die wij hoog in het vaandel hebben staan. Gelukkig komt er zo nu en dan nog wel heftige shit uit, dus we moeten niet alleen maar klagen
Ik ben 24 en merk ook dat ik steeds meer terug begin te grijpen naar de oudere games en veel van de nieuwe shit mij niet echt meer boeit, op een enkele titel na. Voor mij is de tijd een beetje stil blijven staan na de Dreamcast. Heel veel games na 2001 hebben mij niet echt meer kunnen boeien zoals dat wel het geval was bij de DC, N64 and so on. Begrijp me niet verkeerd, een nieuwe Ghost Recon op de 360 is voor mij ook een musthave maar uiteindelijk blijf je toch terug grijpen naar de 'simpele' meer arcade/retro achtige games. Als ik thuis shmups speel en vrienden van mij komen over de vloer, dan kunnen zij niet begrijpen dat ik dit soort games nog speel, want dat deed je toch alleen in de NES/SNES dagen? Gelukkig is iedereen nog wel in voor een potje Virtua Cop 2, HOTD2, Confidential Mission als ze over de vloer komen
En wat je zegt R-Type: "Wat maakt het nu uit of een game oud is, zolang je fun hebt" daar ben ik het dan ook helemaal mee eens. Weet je hoe vet Streets of Rage 1,2 of 3 met een maat is? Daar beleef ik net zoveel plezier aan als een potje Soul Calibur om maar eens een voorbeeld te noemen.
Concluderend kan ik zeggen dat de gamesindustrie gewoon erg commercieel is geworden en dat zie je aan de nieuwe games die uitgebracht worden (AssFather, NFS etc). Die nieuwe games spreken ons (de midden twintigers bijv) dan ook niet aan gezien het feit dat ze in onze ogen pure bagger zijn en niet kunnen tippen aan de games die wij hoog in het vaandel hebben staan. Gelukkig komt er zo nu en dan nog wel heftige shit uit, dus we moeten niet alleen maar klagen
-
R-Type
Zelf was ik helemaal verslaafd aan HL2 toen ie uitkwam, maar het was kort en er was geen replaywaarde. Maar HL2 werd dan ook weer enigzins overschaduwd door andere, meer toegankelijke, games.
Er komt zekers nog wel genoeg goede shit uit, maar dat neemt wel af om dat het echt goede spul niet meer echt goed verkoopt. Dit is te zien aan de Streetfighter franchise die dood is, en bijvoorbeeld Shenmue. Maar ook nog bestaande series als RE doen het lang niet meer zo goed, op een moment gaan die developers dan ook de mainstream kant op, om financieel gezond te blijven. Sega bijvoorbeeld komt met wel erg veel rommel uit, bijvoorbeeld iets als Sega Rally 2006 of Sonic Riders. Dit steekt schril af met Sega's aanbod in het DC tijdperk en daarvoor.
Er komt zekers nog wel genoeg goede shit uit, maar dat neemt wel af om dat het echt goede spul niet meer echt goed verkoopt. Dit is te zien aan de Streetfighter franchise die dood is, en bijvoorbeeld Shenmue. Maar ook nog bestaande series als RE doen het lang niet meer zo goed, op een moment gaan die developers dan ook de mainstream kant op, om financieel gezond te blijven. Sega bijvoorbeeld komt met wel erg veel rommel uit, bijvoorbeeld iets als Sega Rally 2006 of Sonic Riders. Dit steekt schril af met Sega's aanbod in het DC tijdperk en daarvoor.
Ik zat me vandaag nog te bedenken hoe lang het geleden is dat je echt naar een game uitkeek, die je echt moest hebben anders was je leven niet meer compleet (zoals sjors &Sjimmie dat ook altijd zeiden tegen de Kolonel).
Er is denk ik maar een verklaring voor en dat is dat naar mate je ouder wordt, je nou eenmaal nuchtiger naar zaken kijkt. Ik kreeg van de week het Lego boekje van 2006 voor me neus en als grote Lego fan kon ik ook niet anders dan met afschuw door de waardeloze items bladeren.
Waren games en speelgoed beter in de jaren 80 en 90? You bet your ass.
Toch is er aan andere kant aan het verhaal, want anders zou ik ook niet kunnen verklaren waarom games nog steeds zo populair zijn. Vroeger was er minstens zoveel commercie en werden er ook shitgames aangeprezen, dat zal ook nooit veranderen.
Er is denk ik maar een verklaring voor en dat is dat naar mate je ouder wordt, je nou eenmaal nuchtiger naar zaken kijkt. Ik kreeg van de week het Lego boekje van 2006 voor me neus en als grote Lego fan kon ik ook niet anders dan met afschuw door de waardeloze items bladeren.
Waren games en speelgoed beter in de jaren 80 en 90? You bet your ass.
Toch is er aan andere kant aan het verhaal, want anders zou ik ook niet kunnen verklaren waarom games nog steeds zo populair zijn. Vroeger was er minstens zoveel commercie en werden er ook shitgames aangeprezen, dat zal ook nooit veranderen.
Ken wrote:Ik zat me vandaag nog te bedenken hoe lang het geleden is dat je echt naar een game uitkeek, die je echt moest hebben anders was je leven niet meer compleet (zoals sjors &Sjimmie dat ook altijd zeiden tegen de Kolonel).
Er is denk ik maar een verklaring voor en dat is dat naar mate je ouder wordt, je nou eenmaal nuchtiger naar zaken kijkt.
Ik denk dat het voor jou ook te dagelijks is geworden omdat het je werk is.
Je bent de hele dag bezig met games en ik kan me er dan goed bij voorstellen dat je er murf van wordt.
Ik heb "het" gevoel niet zo lang geleden nog gehad toen ik in afwachting van NGBC was.
En ik ben nog ouder dan jij! 
2d fighting rules
Ik kijk tegenwoordig ook niet meer zoveel uit naar games. Ik had vroeger veel meer oog voor games, omdat er ook eenmaal coolere games (voor mijn gevoel) uitkwamen.
Tegenwoordig kijk ik zelfs niet eens meer naar gamessites of bladeren. Het kan me eigenlijk niet meer boeien. Ik doe niet aan hypes en ik weet niet wat de hypes zijn. Ik zie een game en dan beoordeel ik zelf wel.
Wel is het zo dat er een tendens is dat er van die standaardgames zijn. Originaliteit is voor mij erg belangrijk in een game. Misschien zelfs de retrogameplay die mij meer naar een ene game laat kijken dan een andere. (Viewtiful joe anyone?)
Ik baal van het feit dat er een enorme lading van dezelfde games uitkomen. De een kopieert de andere en de andere kopieert zijn concurrent in de "sequel" of in ieder geval de zoveelste versie. Ik word hier behoorlijk moe van. Denk ook aan FPS games. Alhoewel het mij niet zo heel erg kan boeien, de gros van deze games zijn voor mij allemaal hetzelfde. Sure ik heb HL2, quake en unreal en etc ook gedaan, maar het trekt mij niet. Daarentegen hou ik ook niet van hersenloos schieten in FPS games....Ghost Recon op de pc kon ik dan wel weer waarderen, omdat daar tactiek ook een hele grote rol speelde.
En ik heb eigenlijk wel hetzelfde probleem als R-type...de mensen die ik ken en ook "gamen", die kopen alleen maar gare games, waarvan ik denk....nee. Misschien worden wij, want ik neem aan dat wij niet de enige zijn die dit hebben, overgeslagen door de developers en gaan die mee de jongere doelgroepen aanspreken. Misschien dat over een tientallen jaren de huidige jonge doelgroep hetzelfde als wij ervaren..
Tegenwoordig kijk ik zelfs niet eens meer naar gamessites of bladeren. Het kan me eigenlijk niet meer boeien. Ik doe niet aan hypes en ik weet niet wat de hypes zijn. Ik zie een game en dan beoordeel ik zelf wel.
Wel is het zo dat er een tendens is dat er van die standaardgames zijn. Originaliteit is voor mij erg belangrijk in een game. Misschien zelfs de retrogameplay die mij meer naar een ene game laat kijken dan een andere. (Viewtiful joe anyone?)
Ik baal van het feit dat er een enorme lading van dezelfde games uitkomen. De een kopieert de andere en de andere kopieert zijn concurrent in de "sequel" of in ieder geval de zoveelste versie. Ik word hier behoorlijk moe van. Denk ook aan FPS games. Alhoewel het mij niet zo heel erg kan boeien, de gros van deze games zijn voor mij allemaal hetzelfde. Sure ik heb HL2, quake en unreal en etc ook gedaan, maar het trekt mij niet. Daarentegen hou ik ook niet van hersenloos schieten in FPS games....Ghost Recon op de pc kon ik dan wel weer waarderen, omdat daar tactiek ook een hele grote rol speelde.
En ik heb eigenlijk wel hetzelfde probleem als R-type...de mensen die ik ken en ook "gamen", die kopen alleen maar gare games, waarvan ik denk....nee. Misschien worden wij, want ik neem aan dat wij niet de enige zijn die dit hebben, overgeslagen door de developers en gaan die mee de jongere doelgroepen aanspreken. Misschien dat over een tientallen jaren de huidige jonge doelgroep hetzelfde als wij ervaren..
"Denk jij eerst of doe jij eerst?"
Nou ik ben misschien wel elke dag met videogames bezig, maar ik speel zeker niet elke dag. Het is dan wel ook waar ik m'n geld mee verdien, maar gelukkig is dat freelance en hoef ik niet elke dag de hele dag op de redactie te zitten om alle shitgames aan me neus voorbij te laten komen want dan zou ik schreeuwend gek worden. Gelukkig begrijpt mijn werkgever dit ook en krijg ik over het algemeen alleen games waar ik wat mee heb.
-
R-Type
Tja, soms denk ik wel eens "misschien heb ik er teveel verstand van". Ik bedoel die mensen hebben wel fun met de games die in onze (de "die hard gamers" zeg maar) optiek gaar zijn. En fun telt uiteindelijk. Misschien heb ik ook wel teveel games (oa zo'n 40 ps2 games, big deal nu, vroeger ondenkbaar) ik denk soms terug aan die tijd dat je geld voor 1 game had, en het daar maandenlang mee moest doen. Dat ging vaak ook uitstekend. Uitspelen tot op het bot.
En natuurlijk speelt het mee dat we ouder en nuchterder zijn. Ik kijk helemaal niet meer op als ik weer eens een topgame door de deurmat krijg, ik denk "ah tof" en speel het. En ik kijk ook niet op als iemand 5 consoles heeft, dit was in de jaren 90 wel anders! 2 consoles?? ben je rijk?. Ook naar releases kijk ik niet echt uit, ik wil het wel, maar ik ga er niet echt op zitten wachten. Ik weet nog dat ik maanden zat te kwijlen op screenshots of arcade kasten van oa SF2, Tekken 3, MK2, NBA jam, Soul Calibur etc.. ik wilde dat allemaal dolgraag in huis, en als ik het eenmaal in mijn hand had dan sprong ik een gat in de lucht. Dat was eigenlijk ook het pre internet tijdperk, voor mij dan, want ik kreeg eind vorige eeuw pas internet. Wat inhoud dat ik ook niet zo gek veel media van een game kon zien... toch was ik altijd wel heel erg op de hoogte.
Weet je wanneer ik "het" gevoel voor het laatst had? Toen ik een retropack op de saturn binnenkreeg met de 3 oude Street fighter 2 games (capcom generation 5). De enige consoleports die de arcade evenaren (naast, kuch, mame). Toen ik het boekje opensloeg en de character artwork van oa SF2 Hyper zag, was ik al happy. Toen ik de game bootte, was ik helemaal in hogere sferen.. Zo zie je maar weer, de echte klassiekers verjaren nooit.
En natuurlijk speelt het mee dat we ouder en nuchterder zijn. Ik kijk helemaal niet meer op als ik weer eens een topgame door de deurmat krijg, ik denk "ah tof" en speel het. En ik kijk ook niet op als iemand 5 consoles heeft, dit was in de jaren 90 wel anders! 2 consoles?? ben je rijk?. Ook naar releases kijk ik niet echt uit, ik wil het wel, maar ik ga er niet echt op zitten wachten. Ik weet nog dat ik maanden zat te kwijlen op screenshots of arcade kasten van oa SF2, Tekken 3, MK2, NBA jam, Soul Calibur etc.. ik wilde dat allemaal dolgraag in huis, en als ik het eenmaal in mijn hand had dan sprong ik een gat in de lucht. Dat was eigenlijk ook het pre internet tijdperk, voor mij dan, want ik kreeg eind vorige eeuw pas internet. Wat inhoud dat ik ook niet zo gek veel media van een game kon zien... toch was ik altijd wel heel erg op de hoogte.
Weet je wanneer ik "het" gevoel voor het laatst had? Toen ik een retropack op de saturn binnenkreeg met de 3 oude Street fighter 2 games (capcom generation 5). De enige consoleports die de arcade evenaren (naast, kuch, mame). Toen ik het boekje opensloeg en de character artwork van oa SF2 Hyper zag, was ik al happy. Toen ik de game bootte, was ik helemaal in hogere sferen.. Zo zie je maar weer, de echte klassiekers verjaren nooit.
-
Gameholic
Het is idd ook zo dat we nu echt mega veel stuff hebben... Als je zoveel games hebt is het ook vrijwel onmogelijk om alles te begeren en te spelen, al moet ik zeggen dat ik dat wel probeer. Dit is mss weer een andere discussie, maar ik denk ook dat vanwege het feit dat we zoveel stuff binnen krijgen we ook de games op zich minder kunner waarderen.
Als ik dadelijk thuis kom wil je niet weten hoeveel shit er in die kamer staat die netjes opgeborgen moet worden en gespeeld moet worden. Idd, MOET
Het is mss gewoon een enorm luxe probleem allemaal. Maar dat neemt niet weg dat de recente games over het algemeen weinig te bieden hebben voor ons 'veteranen'
Fijn dat ik niet alleen dit gevoel heb
Als ik dadelijk thuis kom wil je niet weten hoeveel shit er in die kamer staat die netjes opgeborgen moet worden en gespeeld moet worden. Idd, MOET
Het is mss gewoon een enorm luxe probleem allemaal. Maar dat neemt niet weg dat de recente games over het algemeen weinig te bieden hebben voor ons 'veteranen'
Fijn dat ik niet alleen dit gevoel heb
Ik denk overigens niet dat het is dat wij "veel weten" over games ofzo...want daar draait het niet om. Ik denk eerder dat het een kwestie van smaak is. Wat nu verkoopt ligt ons niet helemaal 100%, maar bij de gamers van nu weer wel. Zoals ik al zei. De dev's maken games voor de gamers van nu merendeels.
"Denk jij eerst of doe jij eerst?"
-
R-Type
Mildoe wrote:Ik denk overigens niet dat het is dat wij "veel weten" over games ofzo...want daar draait het niet om. Ik denk eerder dat het een kwestie van smaak is. Wat nu verkoopt ligt ons niet helemaal 100%, maar bij de gamers van nu weer wel. Zoals ik al zei. De dev's maken games voor de gamers van nu merendeels.
Wij kijken natuurlijk wel kritischer, en zijn eerder geneigd om een game als Godfather of GTA af te branden
Ja, dat is misschien wel het gevolg van dat wij alles al gezien hebben. Ik vind GTA al niet meer boeiend na Vice City. Alles wat daarna kwam was echt niet aan mij besteed.
En ja Godfather....laten we daar maar over ophouden. Overigens is er wel een trend aan de gang. Dat de dev's hun oude classic franchises willen reviven. Hoe staan jullie er tegenover?
En ja Godfather....laten we daar maar over ophouden. Overigens is er wel een trend aan de gang. Dat de dev's hun oude classic franchises willen reviven. Hoe staan jullie er tegenover?
"Denk jij eerst of doe jij eerst?"
-
R-Type
Je kunt het een beetje vergelijken met mensen die weinig van een bepaalde muziekstroming of band weten. Under the bridge van Red Hot Chili Peppers en Alive van Pearl Jam zijn nummers waar die bands mee zijn doorgebroken in Nederland, terwijl echte fans weten dat dit lang niet de beste nummers zijn. Men koopt wat hij op tv ziet en kijkt vooral niet langer dan de neus lang is. Een gebrek aan interesse en een doe maar normaal mentaliteit, wat dus resulteert in de onkunde die je zelfs van de zogenaamde specialisten op Gamekings te zien kreeg van de week.
-
ManoRevolver
Ken wrote:Je kunt het een beetje vergelijken met mensen die weinig van een bepaalde muziekstroming of band weten. Under the bridge van Red Hot Chili Peppers en Alive van Pearl Jam zijn nummers waar die bands mee zijn doorgebroken in Nederland, terwijl echte fans weten dat dit lang niet de beste nummers zijn. Men koopt wat hij op tv ziet en kijkt vooral niet langer dan de neus lang is. Een gebrek aan interesse en een doe maar normaal mentaliteit, wat dus resulteert in de onkunde die je zelfs van de zogenaamde specialisten op Gamekings te zien kreeg van de week.
Pearl Jam past wel in een 'down the drain' topic ja.
Imo is die band door de jaren heen alleen maar mindere albums gaan uitbrengen, terwijl RHCP nog steeds fantastisch werk afleverd.
-
R-Type